Escautpont info :

Code Postal: 59278
Departement: Nord (59)
Région: Nord pas de Calais
Nombre d'Habitants: 4327
Densité de population: 749 Habitants par km²

Villes près de Escautpont :
Dunkerque Valenciennes St-Amand-les-Eaux Fourmies Haubourdin Anzin Marly Bruay-sur-l'Escaut St-Saulve Jeumont Onnaing Annoeullin Fresnes-sur-Escaut Quiévrechain Trith-St-Léger La Bassée Wallers Petite-Forêt Avesnes-sur-Helpe Le Quesnoy Crespin Maing Abscon Hérin Bousbecque







Ghesquiere Henri – politicus (Lille 28.08.1863 – 1.09.1918) Zoon van Henri, spinner en vervolgens handwerker, en van Elise Augustine Guilbert, spinster. Hij verlaat de school op 10 jarige leeftijd om naar de fabriek te gaan werken. Hij laat zich inschrijven om avondlessen te volgen, en leert door zelfstudie door veel te lezen. Verontwaardigd door de sociale rechtvaardigheid, in een geïndustrialiseerd gebied, voert hij zeer jong actie te midden van diverse bewegingen, en wordt algauw ontslagen en en uit zijn functie gezet.
Hij wordt verdeler van dagbladen, om zijn brood te verdienen en zijn ideeën te verspreiden. Wemdra wordt hij journalist bij de « Reveil du Nord », mede door het feit dat hij een markante figuur is van het guedisme, en aanwezig is op elk congres van de socialistische beweging. In 1896 wordt hij gemeentelijk raadgever in Rijsel, en vervolgens algemeen raadgever van het Kanton Zuid van Rijsel, en van 1896 tot 1904 is hij adjunct van Gustave Delory, belast met de openbare bijstand.
Hij is afgevaardigde in het tweede kiesdistrict van 20 mei 1906, herverkozen in 1910 en in 1914, strijdt hij voor de opneming van concrete maatregelen ten voordele van de arbedsongevallen, de kind-moeders en voor de ongelukkige kinderen. Zonder prostestant te zijn onderhoudt hij zeer actief banden met de pastoors Pierre Bosc en Henri Nick in hun strijd tegen het alcoholisme, het ontbreken van hygiene, de imoraliteit en andere sociale plagen. H. Nick zie van hem : « Mijn vriend Henri Ghesquiere was een groot christen ».
Vastgehouden als kgijzelaar door de Duitsers (1914) wordt hij gevangen gehouden wegens aanzetten van staking van de arbeiders tegen de vijand (1915). Hij sterft als gevolg van zijn ballingschap, zonder de wapenstilstand te hebben gezien. Een monument ten zijn ere werd in Rijsel opgericht, op het punt waar de Rue de Solférino en de Rue Gambetta samenkomen, aan de rand van de volksbuurt in Wazemmes.
Henri Ghesquiere was één van de grote, actieve militanten van het guedisme. Zoals de meerderheid werkte hij in de textielfabrieken war hij opgejaagd wordt omwille van zijn politiek activiteiten. Om te overleven wint hij zijn brood als verdeler van kranten. De socialisten op het einde van de 19e eeuw wonnen de smaak van de arbeiders terug.
Henri Ghesquiere schreef stukken zoals « la timbale électorale », « les irresponsables », « la conjuration de Egaux ou le Martyrs de la Révolution », « Tampête sous une crâne ». Tijdens het herdenkingsfeest van de 17de verjaardag van de gemeenschap deed hij de analyse van laatstgenoemd werk.

Ghesquiere Henri – homme politique (Lille 28.08.1863 – 1.09.1918) Fils de Henri, dévideur puis artisan, et d ‘Elise-Augustine Guilbert, dévideuse, il quitte l’ école à 10 ans pour travailler à l’usine. Voulant s’inscrire, il suit les cours du soirs et apprend par lui-même, en lisant le plus qu’il peut. Révolté par l’injustice sociale, dans un région marquée par l’industrialisation, il milite très jeune au sein de divers mouvements et se trouve bientôt licencié et frappé d’interdit.
Il se fait colpolteur de journaux, pour gagner son pain et diffuser ses idées. Bientôt, figure marquante du guesdisme, présent à tous les congrès nationaux du mouvement socialiste, il devient journaliste, collaborant notamment au « Reveil du Nord ». Conseiller municipal de Lille en 1896, puis conseiller général du canton sud, il es de 1896 à 1904, l’adjoint de Gustave Delory, chargé de l’Assisitance publique. Député de la 2e circonscription de 20 mai 1906, réélu en 1910 et en 1914, il se bat à la Chambre pour l’adoption mesures concrètes en faveurs des accidentés de travail, des filles-mères et de l’enfence malheureuse.
Sans être protestant, il soutient très activement les pasteurs Pierre Bosc en Henri Nick dans leur combats contre l’alcoholisme, de manque d’hygiène, l’amoralité et d’autres fléaux sociaux. H. Nick dira de lui : « Mon ami Henri Ghesquiere fut un grand chrétien ». Retenu comme hotage par les Allemands (1914), il est impressionné pour avoir incité des ouvriers travaillant pour l’ennemi à la grève (1915). Il meurt des suites de sa captivité, sans savoir vu l’armistice. Un monument lui a été élevé à Lille, à la rencontre des rues de Solférino et Gambetta, en bordure du quartier populaire de Wazemmes. Henri Ghesquiere fut un grand de ces militants très actifs du guedisme. Comme la plupart, il travaille dans les « tissages » d’ou il est chassé pour ses activités politiques. Pour vivre, il gagne sa vie comme colporteur de journaux. Les socialistes de la fin de XIXe récupèrent le gôut du théatre des ouvriers et créent des sections dramatiques auxquelles ils fournissent un répertoire. Henri Ghesquiere écrit des pièces comme « la timbale électorale », « Les Irresponsables », « La conjuration de Egaux ou les Martyrs de la Révolution », « Tampêtes sous une crâne »,...Lors de la fête commémorative du 17e anniversaire de la commune, il fait l’analyse de l’ouevre de cette dernière.